

Belgia, Leopold I (1831-1865). Medal 1857 upamiętniający Hrabiego Felixa de Merode (1791-1857), A L'INTREPIDE ET FIDELE DEFENSEUR DE LA RELIGION, DE LA PATRIE DE LA LIBERTE (NIEUSTRASZONEMU I WIERNEMU OBROŃCY RELIGII, OJCZYZNY I WOLNOŚCI), aut. Leopold Wiener, brąz 68 mm, waga 137,10 g., stan zachowania 2, patyna, duży, efektowny medal
Philippe Félix Balthasar Otto Ghislain, hrabia de Merode (13 kwietnia 1791 - 7 lutego 1857), znany jako Félix de Merode, był belgijskim politykiem. Urodzony w Maastricht, ojciec Merode był burmistrzem Brukseli w okresie, w którym współczesna Belgia stanowiła część Francji. Za czasów Pierwszego Cesarstwa Francuskiego Merode mieszkał w Paryżu. W 1809 r. poślubił Rosalie de Gramont, siostrzenicę markiza de Lafayette. Merode osiedlił się w południowej części Zjednoczonego Królestwa Niderlandów - współczesnej Belgii - i był jednym z przywódców rewolucji belgijskiej w 1830 roku. Służył w Tymczasowym Rządzie Belgii i w Belgijskim Kongresie Narodowym, który został wybrany w listopadzie 1830 roku. Merode został zaproponowany jako kandydat na tron nowo utworzonej Belgii, ale odmówił, ponieważ nie był księciem, a jedynie hrabią. Brat Merode, Frédéric, zginął podczas walk z siłami króla Wilhelma I po rewolucji. Wchodził w skład delegacji do Paryża, która starała się, aby Louis, książę Nemours, drugi syn króla Ludwika Filipa I, przyjął tron, ale to podejście zostało odrzucone przez francuskiego króla. Merode był powiernikiem ostatecznego króla, Leopolda I, i został ministrem stanu w 1831 roku. Służył jako minister spraw zagranicznych, wojny i finansów w latach trzydziestych XIX wieku. Zrezygnował ze stanowiska w 1839 r., ponieważ nie chciał podpisać traktatu londyńskiego przekazującego terytorium Belgii Królestwu Niderlandów. Charles Forbes René de Montalembert był jego zięciem, a polityczne idee Montalemberta były wspierane przez Merode. Jego syn Frédéric-François-Xavier Ghislain de Mérode służył jako minister papieża Piusa IX. źródło: wikipedia.org