Egide Charles Gustave, baron Wappers był belgijskim malarzem. Jego twórczość jest powszechnie uznawana za flamandzką, a swoje prace podpisywał flamandzką formą swojego imienia, Gustaf Wappers.
Studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii, a w 1826 roku w Paryżu. We Francji panował romantyzm z nowymi ideami dotyczącymi sztuki i polityki. Wappers był pierwszym belgijskim artystą, który wykorzystał tę sytuację, a jego pierwszy wystawiony obraz, „Pobożność burmistrza Leiden”, pojawił się w odpowiednim momencie i odniósł wielki sukces w brukselskim Salonie [nl] w 1830 roku, w roku rewolucji belgijskiej. Chociaż dzieło to miało charakter polityczny, zrewolucjonizowało ono kierunek rozwoju malarstwa flamandzkiego.
Wappers został zaproszony na dwór w Brukseli i otrzymał szereg zamówień. W 1832 roku miasto Antwerpia mianowało go profesorem malarstwa.
W 1834 roku zaprezentował swoje arcydzieło „Epizod z belgijskiej rewolucji 1830 roku”, a raczej „Epizod z wrześniowych dni 1830 roku na Grand Place w Brukseli” (Królewskie Muzeum Sztuk Pięknych w Belgii, Bruksela) na Salonie w Antwerpii. Następnie został mianowany malarzem Leopolda, króla Belgów. Po śmierci Matthieu-Ignace'a Van Brée w 1839 roku został mianowany dyrektorem Akademii w Antwerpii. Jako nauczyciel w Akademii w Antwerpii kształcił wielu uczniów, w tym Forda Madoxa Browna, Lawrence'a Alma-Tademę, Williama Duffielda, Emila Hünten, czeskiego malarza historycznego Karela Javůreka, Jaroslava Čermáka, Ludwiga von Hagna, Josephusa Laurentiusa Dyckmansa, Eugene'a van Maldeghema, Ferdinanda Pauwelsa i Jacoba Jacobsa.
Jego dzieła są liczne. Niektóre z nich przedstawiają tradycyjne tematy religijne („Chrystus złożony do grobu”), podczas gdy inne ilustrują romantyczne spojrzenie na historię: „Karol I żegna się ze swoimi dziećmi”, „Karol IX”, „Camoens”, „Piotr Wielki w Saardam” i „Boccaccio na dworze Joanny z Neapolu”.
Ludwik Filip zlecił mu namalowanie dużego obrazu do galerii w Wersalu, zatytułowanego „Obrona Rodos przez rycerzy św. Jana Jerozolimskiego”. Dzieło ukończył w 1844 roku, w tym samym roku otrzymał tytuł barona od króla Belgii Leopolda I. Po odejściu ze stanowiska dyrektora Akademii w Antwerpii osiadł w 1853 roku w Paryżu, gdzie zmarł w 1873 roku.
źródło: artvee.com
