Jan Karol Chodkiewicz, Hetman Wielki Litewski (Generał Wielki Wojsk Litewskich), portret, staloryt XIX w., Leonard Chodźko
- KOD: 4611103R
Jan Karol Chodkiewicz, Hetman Wielki Litewski, Jean Charles Chodkiewicz Grand General des armees de Lituanie, portret, staloryt XIX w., praca z dzieła Leonarda Chodźki - La Pologne historique, litteraire, monumentale et ilustree, Paryż 1839-1841, całość format A4 (passe-partout), wymiary obrazka 11 cm x 18 cm, stan bardzo dobry.
Jan Karol Chodkiewicz (1570/1571–1621) – dowódca wojskowy, hetman polny litewski. Jako datę jego narodzin podaje się zwykle rok 1560, prof. Marian Chadaj wykazał jednak, że urodził się w 1570 albo 1571 roku. Syn magnata, od najmłodszych lat zafascynowany wojskiem. Kształcił się we Włoszech, gdzie poznał sposoby prowadzenia bitew stosowane na zachodzie Europy. Po powrocie do kraju kontynuował naukę, praktykując i walcząc pod zwierzchnictwem Stanisława Żółkiewskiego, Jana Zamoyskiego i Krzysztofa Radziwiłła. W 1602 roku objął dowództwo nad siłami Rzeczypospolitej na Inflantach. Szybko zyskał szacunek podwładnych żołnierzy. Był znany z nadzwyczajnych zdolności oratorskich. Zasłynął zwycięstwami w bitwach toczonych przeciwko przeważającym siłom wroga. Przeciwnicy bali się polskiej husarii i nie potrafili stawić skutecznego oporu podczas szarży, a Chodkiewicz wykorzystywał ten fakt, zręcznie wymanewrowując wrogie oddziały i zyskując miażdżącą przewagę. Stąd spektakularne zwycięstwa, takie jak odsiecz przy zamku Rakvere (1603), bitwa pod Białym Kamieniem (1604, obecnie Paide w Estonii), czy bitwa pod Kircholmem (1605). Tę ostatnią zalicza się do największych taktycznych zwycięstw w historii. W 1609 roku Chodkiewicz zajął Rygę, wykorzystując statki zdobyte wcześniej w Parnawie. Była to jedyna w historii bitwa stoczona przez hetmana na wodzie. Wkrótce konflikt na Inflantach przycichł, a Chodkiewicz zgodził się przenieść na front wschodni, gdzie podjął walkę z wojskami z Moskwy. W 1612 roku poniósł pierwszą porażkę – nie udało mu się dotrzeć do polskiej załogi na Kremlu, gdzie miał dostarczyć żywność. W 1618 roku szturmował Moskwę – nie odniósł sukcesu, ale w konsekwencji walk podpisano rozejm dywiliński. Schorowany Chodkiewicz liczył na odpoczynek od wiecznej wojaczki, wkrótce musiał jednak wrócić na front, by bronić kraju przed najazdem armii sułtana Osmana II. Polacy zajęli pozycje w obozie pod Chocimiem w 1621 roku. Hetmanowi udało się odeprzeć natarcie Turków, lecz nie doczekał podpisania układu pokojowego – 23 września oddał buławę regimentarzowi Stanisławowi Lubomirskiemu, wypowiedział słowa In manus tuas Domine (W twoje ręce, Panie) i zmarł. źródło: ciekawostkihistoryczne.pl
CHODŹKO, Leonard Borejko (1800-1871), La Pologne historique, litteraire et monumentale, (…), 1835-1842. Monumentalne dzieło słynnego polskiego wydawcy emigracyjnego Leonarda Chodźko będące historią i opisem geograficzno-politycznym Polski. Dzieło wydano w trzech tomach. Pierwsza część to historia Polski od czasów najdawniejszych do panowania Władysława Łokietka. Drugi tom obejmuje historię Polski od panowania Kazimierza Wielkiego do śmierci Stefana Batorego, zaś ostatni od początku panowania Zygmunta III Wazy, aż po wydarzenia współczesne Autorowi i Czytelnikom, czyli do powstania listopadowego. Każda część zawiera także opisy wyjątkowych i ciekawych miejsc w Polsce, a także podstawowe informacje o literaturze, sztuce i nauce. Ponadto dzieło zawiera przykłady wyjątkowych zabytków na ziemiach polskich. Ważną część dzieła stanowią baśnie, legendy i opowiadania, a także esej o teatrze dramatycznym w Polsce. Dzieło zawiera także opis tańców polskich, takich jak polonez, mazurek, czy krakowiak. Dzieło bardzo bogato ilustrowane, liczne staloryty, pomniki przyrody, obiekty sakralne, zamki, pałace, miasta, portrety ważnych postaci historycznych z dziejów Polski, dzieła sztuki, nuty pieśni itd. Łącznie daje to liczbę 180 rycin (w tym mapy), w komplecie w trzech tomach, tj. 60 rycin na każdy tom skolacjonowanych z tablicą na początku woluminu.