Kiejstut, Wielki Książę Litewski, portret, staloryt XIX w., Leonard Chodźko
- KOD: 4611110R
Kiejstut, Wielki Książę Litewski, portret, staloryt XIX w., praca z dzieła Leonarda Chodźki - La Pologne historique, litteraire, monumentale et ilustree, Paryż 1839-1841, całość format A4 (passe-partout), wymiary obrazka 14 cm x 20 cm, stan dobry.
Kiejstut (litew. Kęstutis) (ur. ok. 1300, zm. 1382) – książę trocki. Młodszy syn Giedymina. Dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną miał synów: Patirga, Wojdata i Butawta. Z drugą, zwaną w późniejszej tradycji Birutą, zmarła razem z nim w 1382 r., miał synów: Witolda, Towciwiła i Zygmunta oraz córki: Mikłowsę (Marię), Danutę (Annę) i Ryngałłę. Ok. 1344 r. wspólnie z Olgierdem obalił wielkiego księcia litewskiego Jawnutę, któremu oddali Zasław (na Białorusi). Uznając zwierzchnią władze Olgierda, jako władca Trok, Żmudzi i Podlasia przejął ciężar walki z naporem Krzyżaków. W latach 1343-1382 trzydzieści razy dokonywał najazdów na państwo zakonne. W zamian otrzymywał połowę nabytków terytorialnych Olgierda na wschodzie. Używał tytułu wielkoksiążęcego i zajmował pozycję współrządcy ponad innymi członkami dynastii. Zwolennik utrzymania pogaństwa na Litwie, już za życia stał się postacią legendarną jako rycerz i wódz. Utrzymywał bliskie związki z Mazowszem. Wydał córkę Annę za księcia Janusza, miał przyjaciół wśród elity krzyżackiej. Po śmierci Olgierda od 1377 r. sprawował opiekę nad Jagiełłą. Dążył do kontynuowania istniejącego układu wewnętrznego poprzez przekazanie dziedzictwa synowi Witoldowi. Po osiągnięciu pełnoletności przez Jagiełłę, w 1382 r. Kiejstut dokonał zamachu stanu i objął samodzielne rządy. W tym samym roku, pobity przez bratanka wspomaganego posiłkami krzyżackimi i uwięziony, został prawdopodobnie zamordowany w Krewie. źródło: twojahistoria.pl
CHODŹKO, Leonard Borejko (1800-1871), La Pologne historique, litteraire et monumentale, (…), 1835-1842. Monumentalne dzieło słynnego polskiego wydawcy emigracyjnego Leonarda Chodźko będące historią i opisem geograficzno-politycznym Polski. Dzieło wydano w trzech tomach. Pierwsza część to historia Polski od czasów najdawniejszych do panowania Władysława Łokietka. Drugi tom obejmuje historię Polski od panowania Kazimierza Wielkiego do śmierci Stefana Batorego, zaś ostatni od początku panowania Zygmunta III Wazy, aż po wydarzenia współczesne Autorowi i Czytelnikom, czyli do powstania listopadowego. Każda część zawiera także opisy wyjątkowych i ciekawych miejsc w Polsce, a także podstawowe informacje o literaturze, sztuce i nauce. Ponadto dzieło zawiera przykłady wyjątkowych zabytków na ziemiach polskich. Ważną część dzieła stanowią baśnie, legendy i opowiadania, a także esej o teatrze dramatycznym w Polsce. Dzieło zawiera także opis tańców polskich, takich jak polonez, mazurek, czy krakowiak. Dzieło bardzo bogato ilustrowane, liczne staloryty, pomniki przyrody, obiekty sakralne, zamki, pałace, miasta, portrety ważnych postaci historycznych z dziejów Polski, dzieła sztuki, nuty pieśni itd. Łącznie daje to liczbę 180 rycin (w tym mapy), w komplecie w trzech tomach, tj. 60 rycin na każdy tom skolacjonowanych z tablicą na początku woluminu.